“We will never know all the good...
Blijf op de hoogte en volg Stephanie
13 Juli 2019 | Oeganda, Soroti
... that a simple smile can do” mother Teresa
Op donderdagmorgen werd ik wakker met heel veel buikpijn. Ik mocht om 7.00 uur beginnen met mijn shift, dus ik heb mezelf gewoon aangekleed en ben begonnen met werken. Er was mij al verteld dat je lichaam heel erg moet wennen aan de temperatuur en het eten. Ik werd steeds stiller en blijkbaar veranderde mijn huidskleur ook. Dat zag ik zelf niet, maar de auntie’s zagen dat wel. Terwijl we de peuters en kleuters aan het voeden waren, zag ik opeens sterretjes voor m’n ogen en kon ik nog net uitspreken dat ik niet goed werd, waarbij ik opgevangen werd door Elias en Elisa. Zij hebben mij naar een bed in het opvanghuis gebracht. Terwijl ik in het bed lag, stonden er allerlei auntie’s om mij heen… Super lief! Ik had op dat moment niet zoveel praatjes en voelde mezelf schuldig dat ik m’n shift niet kon afmaken. Dat was wel het laatste waar ik me druk om mocht maken. Ik heb eerst een poos geslapen, daarna bouillon gedronken en ’s avonds chapati met suiker gegeten. Weer een hele nacht geslapen en toen ik vanmorgen wakker werd, voelde m’n buik al een stuk beter. Terwijl ik dit lig te typen (vrijdagavond), kan ik zeggen dat m’n buik weer helemaal op orde is. Geen zorgen :)
Op vrijdag had ik een B shift. Daarbij begin je om 13.00 uur en werk je tot ongeveer 21.00 uur. Je zorgt er ‘s avonds in ieder geval voor dat alle kinderen op bed liggen en alle baby’s nog een voeding hebben gehad. We waren vandaag iets eerder klaar, waardoor we al om 20.30 uur mochten stoppen. Het is heel bijzonder om te ervaren hoe enorm welkom je hier bent. Mijn taak gisteravond was om de vijf peuters op bed te leggen. Er zijn een heleboel rituelen die ervoor zorgen dat de kinderen structuur ervaren. Zo is er na het avondeten altijd een moment, waarbij er wordt gezongen. Er wordt een djembé gehaald waarop één van de auntie’s speelt en alle auntie’s die aan het werk zijn, komen samen zingen met de kinderen. Je snapt dat ik hier enorm van geniet. Daarna worden de peuters op bed gelegd en krijgen alle baby’s een fles. Terwijl ik één voor één de peuters in bed leg, zing ik een liedje voor ze. Je moet hun oogjes zien om te weten wat het met ze doet als je een liedje voor ze zingt. Het is zo simpel, maar het doet zoveel…
Vandaag heb ik ook een B shift, waardoor ik vanmorgen vrij ben en om 13.00 uur weer begin. Ik heb van heel veel mensen boeken gekregen, waarvoor nogmaals dank en daar geniet ik in m’n vrije tijd van. Ik ben nu bezig in het tweede boek van de Zeven zussen. Om 10.00 uur loop ik naar het opvanghuis voor m’n ontbijt en als ik dat op heb, loop ik terug naar m’n huis. Ik zie de tweelingbroertjes en hun jongere broertje spelen in de speeltuin. Ik pak uit m’n koffer een bellenblaas en loop naar ze toe. Dit is totaal nieuw voor ze en ze hebben geen idee! Ik laat ze zien hoe het werkt en samen spelen ze hier een lange tijd mee. De een blaast en de andere twee vangen de bellen. Ook de dochter van één van de auntie’s ontdekt dat er een bellenblaas is en zij komt ook meespelen. Ik denk dat ik niet hoef te schrijven dat ik geniet :)
Fijn weekend!
Liefs x
Ps. Ik kan zien dat m’n verslagen door heel veel mensen worden gelezen. Ik word wel heel erg nieuwsgierig wie dat dan allemaal zijn ;) Dank aan iedereen die er een reactie onder zet of een persoonlijk berichtje stuurt!
Op donderdagmorgen werd ik wakker met heel veel buikpijn. Ik mocht om 7.00 uur beginnen met mijn shift, dus ik heb mezelf gewoon aangekleed en ben begonnen met werken. Er was mij al verteld dat je lichaam heel erg moet wennen aan de temperatuur en het eten. Ik werd steeds stiller en blijkbaar veranderde mijn huidskleur ook. Dat zag ik zelf niet, maar de auntie’s zagen dat wel. Terwijl we de peuters en kleuters aan het voeden waren, zag ik opeens sterretjes voor m’n ogen en kon ik nog net uitspreken dat ik niet goed werd, waarbij ik opgevangen werd door Elias en Elisa. Zij hebben mij naar een bed in het opvanghuis gebracht. Terwijl ik in het bed lag, stonden er allerlei auntie’s om mij heen… Super lief! Ik had op dat moment niet zoveel praatjes en voelde mezelf schuldig dat ik m’n shift niet kon afmaken. Dat was wel het laatste waar ik me druk om mocht maken. Ik heb eerst een poos geslapen, daarna bouillon gedronken en ’s avonds chapati met suiker gegeten. Weer een hele nacht geslapen en toen ik vanmorgen wakker werd, voelde m’n buik al een stuk beter. Terwijl ik dit lig te typen (vrijdagavond), kan ik zeggen dat m’n buik weer helemaal op orde is. Geen zorgen :)
Op vrijdag had ik een B shift. Daarbij begin je om 13.00 uur en werk je tot ongeveer 21.00 uur. Je zorgt er ‘s avonds in ieder geval voor dat alle kinderen op bed liggen en alle baby’s nog een voeding hebben gehad. We waren vandaag iets eerder klaar, waardoor we al om 20.30 uur mochten stoppen. Het is heel bijzonder om te ervaren hoe enorm welkom je hier bent. Mijn taak gisteravond was om de vijf peuters op bed te leggen. Er zijn een heleboel rituelen die ervoor zorgen dat de kinderen structuur ervaren. Zo is er na het avondeten altijd een moment, waarbij er wordt gezongen. Er wordt een djembé gehaald waarop één van de auntie’s speelt en alle auntie’s die aan het werk zijn, komen samen zingen met de kinderen. Je snapt dat ik hier enorm van geniet. Daarna worden de peuters op bed gelegd en krijgen alle baby’s een fles. Terwijl ik één voor één de peuters in bed leg, zing ik een liedje voor ze. Je moet hun oogjes zien om te weten wat het met ze doet als je een liedje voor ze zingt. Het is zo simpel, maar het doet zoveel…
Vandaag heb ik ook een B shift, waardoor ik vanmorgen vrij ben en om 13.00 uur weer begin. Ik heb van heel veel mensen boeken gekregen, waarvoor nogmaals dank en daar geniet ik in m’n vrije tijd van. Ik ben nu bezig in het tweede boek van de Zeven zussen. Om 10.00 uur loop ik naar het opvanghuis voor m’n ontbijt en als ik dat op heb, loop ik terug naar m’n huis. Ik zie de tweelingbroertjes en hun jongere broertje spelen in de speeltuin. Ik pak uit m’n koffer een bellenblaas en loop naar ze toe. Dit is totaal nieuw voor ze en ze hebben geen idee! Ik laat ze zien hoe het werkt en samen spelen ze hier een lange tijd mee. De een blaast en de andere twee vangen de bellen. Ook de dochter van één van de auntie’s ontdekt dat er een bellenblaas is en zij komt ook meespelen. Ik denk dat ik niet hoef te schrijven dat ik geniet :)
Fijn weekend!
Liefs x
Ps. Ik kan zien dat m’n verslagen door heel veel mensen worden gelezen. Ik word wel heel erg nieuwsgierig wie dat dan allemaal zijn ;) Dank aan iedereen die er een reactie onder zet of een persoonlijk berichtje stuurt!
-
13 Juli 2019 - 07:35
Lindi:
Prachtig mooi, Steef... trots op jou! xxx lin -
13 Juli 2019 - 07:53
Alois:
Hey Steef,
Leuk om alles te lezen. Wat is dit een goede keuze geweest van jou om te doen! Veel plezier gewenst vanuit Frankrijk. -
13 Juli 2019 - 08:31
Inge:
Je bent een kanjer Stephanie. Bewonderenswaardig wat je doet.
Dikke zoen. -
13 Juli 2019 - 09:11
Wouter:
Klinkt als een mooi avontuur Steef en gelukkig gaat alles weer beter met je, hopelijk heb je de mindere dingen hiermee gehad en zul je nu de rest van je verblijf vooral genieten en liefde geven en ontvangen. Overigens zijn die jiggers (zandvlooien) echt verschrikkelijk; heb met ze te doen; breng alle kindertjes daar wat vreugde! -
13 Juli 2019 - 10:39
Esther:
Respect Stephanie! ❤️ -
13 Juli 2019 - 12:40
Wouter En Daniëlle :
Mooi om je verhalen zo te volgen.
Prachtig Steef, dit moet fantastisch zijn.
Mooi dat je met kleine dingen ( uit je tas) zoveel plezier kan hebben en kan bereiken.
Geniet !! -
13 Juli 2019 - 15:28
Wouter En Daniëlle :
Prachtig Steef, leuk om je belevenissen te volgen. Geniet ervan!!! -
13 Juli 2019 - 15:50
Judith:
Mooi om te lezen! Ik volg, en lees ;-), je verhalen erg graag. Veel succes daar! -
13 Juli 2019 - 18:31
Chelsy:
Super Steef -
13 Juli 2019 - 18:32
Jeanine:
Elke dag even spieken of je iets geschreven hebt..Wat is het intens om daar te zijn en je liefde en aandacht te geven. Dit past zó bij jou! Fijn dat je weer opgeknapt bent en goed om te lezen dat ze ook daar goed voor je zorgen. Ik kijk al uit naar je volgende blog -
14 Juli 2019 - 10:51
Marcelle:
Helemaal op je plekje daar. x -
14 Juli 2019 - 11:48
Oma En Opa:
Geweldig Steef wat je daar allemaal doet. We zijn ook heel erg trots op je!! xx
-
14 Juli 2019 - 18:33
Anne :
Wat een bijzondere ontmoetingen en indrukken doe je op!
Mooi dat jij er bent met jouw liefde voor al die kinderen die het zo hard nodig hebben! Super!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
